Bondscoach Evert-Jan ‘t Hoen heeft bekendgemaakt met welke spelers hij op de Honkbalweek Haarlem niet alleen op jacht gaat naar titelprolongatie, maar ook hoopt de A-status terug te verdienen. Het Koninkrijksteam opent de week al op vrijdagavond om 19:30 met een duel tegen het jonge Team USA.

Bondscoach ‘t Hoen kiest deze editie voor een mix van talent en ervaring, maar voor de trouwe volgers van Nederlands honkbal vooral voor bekende namen. Vijftien van de 24 selectieleden komen namelijk uit in de Lucky Day Honkbal Hoofdklasse, waarin Curaçao Neptunus de uitgesproken hofleverancier is met maar liefst negen afgevaardigden. De spelers uit de eigen Hoofdklasse worden aangevuld met een negental topspelers en -talenten uit buitenlandse competities.

PITCHING

Vooral op de heuvel zijn traditiegetrouw de Hoofdklasse-spelers goed vertegenwoordigd in het Koninkrijksteam en dat gaat ook deze editie in Haarlem weer op. Lars Huijer (HCAW) gooide twee jaar geleden in de halve finale een geweldige wedstrijd tegen titelfavoriet Japan en hoopt binnenkort datzelfde niveau weer te halen in het Pim Mulierstadion.

Hij krijgt in de rotatie andermaal gezelschap van Shairon Martis (Curaçao Neptunus). De pitcher die altijd bekend zal blijven staan als de man van een no-hitter op de World Baseball Classic legde twee jaar geleden de knuppels van Curaçao in de finale het zwijgen op en is eigenlijk al jaren niet meer weg te denken uit Oranje.

Een derde starter zou – net als op de WBC van vorig jaar – Martis’ teamgenoot Tom de Blok kunnen zijn, maar die eer zou ook Koen Postelmans te beurt kunnen vallen. Die maakt namelijk een geweldige seizoenstart door bij de club uit Rotterdam.

Een andere optie zou Jaydenn Estanista (Jersey Shore BlueClaws, High-A) kunnen zijn. De jonge werper uit de organisatie van de Philadelphia Phillies begon op de WBC ook een wedstrijd en is de enige Koninkrijksspeler die deze Honkbalweek overkomt uit de Minor League, waar hij uitkomt voor de Jersey Shore BlueClaws, nadat hij onlangs promotie maakte vanuit Single A. De geboren Antilliaan worstelde afgelopen jaar met een zware blessure, maar is nu weer fit.

De andere Hoofdklasse-werpers in de selectie zijn Juan Carlos Sulbaran, Aaron de Groot, Ryan Huntington (allen Neptunus), terwijl Kevin Kelly (Sultanes de Monterrey, Mexico), Eric Mendez (Atleticos de Puerto Plata, Dominicaanse Republiek) en Scott Prins (Ottawa Titans, Canada) naast Estanista werden ingevlogen om de tegenstanders kort te houden.

ERVARING

Wladimir Balentien stopte sinds de vorige Honkbalweek met honkballen, maar Roger Bernadina en Juremi Profar, beiden tegenwoordig actief bij de Macerata Angels in de Italiaanse Serie A, waren twee jaar geleden ook offensief van grote waarde voor het Koninkrijksteam en ‘t Hoen kan dus deze editie wel weer rekenen op hun krachtige inbreng. Met hen reizen eveneens Junior Martina, Eugene Helder (beiden onder contract bij Bologna Fortitudo) en Jiandido Tromp (San Marino) af vanuit de Laars.

Voor Helder kan het zijn debuut worden bij het Koninkrijksteam. De 28-jarige Arubaan bereikte al op zijn 21e het hoogste Minor League-niveau en deelde in de organisatie van de Seattle Mariners onder anderen een kleedkamer met Julio Rodriguez, Mitch Haniger, J.P Crawford, Jarred Kelenic en een herstellende Felix Hernandez, maar slaagde er nooit in die laatste stap naar de Majors te maken.

TALENT

Deze ervaren krachten worden veelal aangevuld met jong talent. Zo debuteert de 21-jarige Tyriq Kemp deze week bij het Koninkrijksteam. Het talent, dat tegenwoordig in Amerika speelt voor Baylor University, blonk de afgelopen jaren vaak uit op internationale jeugdtoernooien en mag zich nu dus melden bij het grote Oranje. Daar komt hij een heel goede bekende tegen, namelijk zijn broer Dwayne. Kemp senior – al is die verwijzing eigenlijk nog steeds toegewezen aan pater familias Adonis – verzamelde al meer dan 100 interlands, maar zal in Haarlem voor het eerst zijn broertje aan zijn zij vinden.

Of de jonge Kemp echter kan rekenen op een basisplaats, is maar de vraag. Zeker is dat achter de thuisplaat een debutant zal plaatsnemen. Jair van Borkulo (HCAW) en Sem Kuijper (DSS-Kinheim), respectievelijk 22 en 20 jaar oud, zijn namelijk de twee catchers in de selectie en zullen dus onderling moeten uitmaken wie mag starten. Beiden werden vorig jaar in Oostenrijk Europees kampioen Onder-23, waar Kuijper zelfs werd uitgeroepen tot Speler van het Toernooi.

De overige selectieleden zijn Stijn van der Meer (Neptunus), Delano Selassa, Jeandro Tromp (beiden HCAW) en Denzel Richardson (Amsterdam Pirates).

De introductie van de Pitch Clock is bedoeld om deze pauzes te verkorten, waardoor de wedstrijden dynamischer en aantrekkelijker worden voor het publiek. Dit zorgt niet alleen voor een snellere voortgang van de wedstrijden, maar houdt ook de spanning en de aandacht van de toeschouwers vast.

WAT HOUDT DE PITCH CLOCK PRECIES IN?

De Pitch Clock is een timer die bepaalt hoe lang de pitcher de tijd heeft om de volgende pitch te doen. In de Major League Baseball (MLB) is de standaard ingesteld op 15 seconden wanneer er geen lopers op de honken staan, en 20 seconden wanneer er wel lopers op de honken staan. Tijdens de Honkbalweek geldt er alleen een limiet van 20 seconden als er geen lopers op de honken staan. Dit is in lijn met de WBSC regels.

De Pitch Clock wordt duidelijk zichtbaar geplaatst in het stadion, zodat zowel spelers als toeschouwers kunnen zien hoeveel tijd er nog resteert voor de volgende pitch. Als de pitcher de bal niet op tijd gooit, wordt er een wijd toegekend aan de slagman. Dit kan strategisch nadelig zijn voor het verdedigende team, wat de pitchers aanmoedigt om het tempo hoog te houden.

Niet alleen gelden er tijdslimieten tussen de pitches maar ook op andere momenten in het spel:

1. Twintig (20) sec tussen de pitches (alleen zonder lopers, vanaf het ontvangen van de bal in de buurt van de heuvel).
2. Het bezoek van de werper van de coach/manager is ingesteld op maximaal dertig (30) seconden (vanaf het overschrijden van de foutlijn).
3. Pitcherswissel wordt ingesteld op negentig (90) seconden (vanaf het uitstappen van bullpen).
4. Tussen de inningklok wordt ingesteld op honderdtwintig (120) sec. (vanaf moment dat deverdedigende werper de foutlijn overschrijdt).

Met de introductie van de pitch clock onderstreept de Honkbalweek haar pay off; The Future of Baseball!

Als vijfde stellen wij de ploeg voor die als eerste werd vastgelegd voor deze Honkbalweek Haarlem: Japan. Het Japanse team is al jarenlang vaste prik op de Honkbalweek. Sinds 1990 miste ‘Samurai Japan’ slechts één editie en in totaal sloot het land het toernooi viermaal (1978, ‘92, ‘94 en 2018) als eindwinnaar af.

KAMPIOENEN

Hoewel niet alle Amerikanen het er mee eens zullen zijn, is Japan op dit moment als regerend Aziatisch, Olympisch en wereldkampioen het honkballand bij uitstek en dus ook één van de topfavorieten voor de eindzege in Haarlem; zelfs als er met een studententeam naar Haarlem wordt afgereisd. 

Verwacht namelijk van Japan, net als van Amerika, niet de sterren uit hun topcompetitie, Nippon Professional Baseball. Net als tijdens vorige edities zal het land deze Honkbalweek aantreden met een universiteitsteam. Het weerhield ze er niet van om zes jaar geleden voor de vierde keer de Honkbalweek op hun naam te schrijven, nadat het land op de twee edities daarvoor de finale verloor.

HONKBALWEEK 2022

Twee jaar geleden leken de Japanners aanvankelijk hard op weg hun titel te prolongeren, toen zij de eerste drie duels winnend afsloten. Vooral verdedigend waren ze oppermachtig. De eerste zeventien innings hielden zij zelfs de nul op het scorebord, tot Cuba in het derde duel — er werden in 2022 wedstrijden van zeven innings gespeeld — eindelijk de ban brak.

Nadat ook het Koninkrijksteam in de laatste groepswedstrijd op een stevige nederlaag (5-0) was getrakteerd, ging Japan het halvefinaleduel tegen dezelfde tegenstander in als uitgesproken favoriet, maar Lars Huijer hield zijn ploeg in de race en in de laatste inning werd de nipte voorsprong van de jonge Aziaten alsnog door de thuisploeg omgedraaid.

SMALL BALL

Japanners zijn zot van honkbal. In het land stemden negentig miljoen kijkers af op de finale van de World Baseball Classic, waarin uiteindelijk ‘hun’ Shohei Ohtani de strijd tegen het Amerika van zijn inmiddels oud-ploeggenoot Mike Trout won. Het was in vijf WBC’s alweer de derde keer dat Japan op dit officieuze wereldkampioenschap de beste bleek. Die ene Amerikaanse titel steekt er schril bij af.

Als meesters van het small ball mogen we in Haarlem dus lastig te raken pitchers, uitstekend veldspel en volop actie op de honken verwachten. De universiteitsspelers die over een aantal weken naar ons land afreizen, zullen daar geen uitzondering op zijn. Met hun spectaculaire spel en enthousiasme veroveren ze vaak de harten van het publiek, dus ga er maar eens goed voor zitten als zij op 12 juli voor het eerst in actie komen in het Pim Mulierstadion.

Totdat Corona twee jaar geleden roet in het eten gooide, was Chinese Taipei sinds 2000 vaste gast op de Honkbalweek. Het kwam dus niet als een grote verrassing dat de Aziaten ook in aanloop naar de komende editie al als tweede land werden vastgelegd. Wat mogen we deze zomer verwachten van de huidige nummer vijf op de wereldranglijst?

In tegenstelling tot nagenoeg de rest van de wereld leerden de Taiwanezen het honkbal niet van de Amerikaanse honkbalmissionarissen, maar werd de sport aan het eind van de negentiende eeuw op de toenmalige Japanse kolonie geïntroduceerd door de machthebbers. Hoewel de sport aanvankelijk voorbehouden was aan Japanse aristocraten, ontstond in de jaren ‘20 van de vorige eeuw een ploeg die uitsluitend uit Taiwanezen bestond en hun succes maakte de sport ook onder de eigen bevolking populair, wat het tot op de dag van vandaag gebleven is.

WORLD BASEBALL CLASSIC

De tijd dat het huidige Chinese Taipei en hun Japanse leermeester louter punten sprokkelden met stootslagen en gestolen honken, behoort tot het verleden. Ook van deze ploeg mogen er tegenwoordig de nodige harde klappen verwacht worden. Dat lieten ze bijvoorbeeld ook zien op de laatste World Baseball Classic, waar ze in dezelfde pool terechtkwamen als Nederland (en Italië). Hoewel de Aziaten op basis van geïncasseerde runs op de laatste plek eindigden – ze scoorden overigens ook de meeste runs in Pool A -, lieten ze in het onderlinge duel met het Koninkrijksteam zien wat ze in huis hadden. Mede dankzij een grand slam van Yu Chang trakteerden ze de ploeg van Hensley Meulens op een flinke nederlaag: 9-5.

https://twitter.com/Jomboy_/status/1637121686662262784

De kans dat we die kwelgeest komende juli in Haarlem in actie zullen zien komen, lijkt onwaarschijnlijk. Chang speelt inmiddels voor het AAA-team van de Tampa Bay Rays, waar hij een uitstekende start van het seizoen kent en dus lijkt de kans klein dat hij over anderhalve maand naar Europa mag overvliegen.

WERELDTOP

Bij hun laatste optreden in Haarlem, zes jaar geleden, versloeg Chinese Taipei in de halve finale, net als vorig jaar dus op het WBC, het Koninkrijksteam (7-5), waarna de Japanners in een volledig Aziatische finale een maatje te groot bleken (0-5). Die tweede plek betekende wel de hoogste eindnotering voor de ploeg, nadat ze in 2008 al eens derde werden.

Op het eigen continent vormt Chinese Taipei samen met Japan en Zuid-Korea een dominante drie-eenheid. Hoewel de Japanners vier van de laatste vijf edities van het Aziatisch kampioenschap wonnen, is Chinese Taipei de enige van de drie die in diezelfde periode telkens de finale haalde. Daarin was het echter maar één keer de beste. In 2019 veroverden ze hun laatste continentale titel. Daarnaast werd er ook door de diverse jeugdploegen de afgelopen jaren succes geboekt. Zo wonnen zowel de Onder-18 als de Onder-23 een medaille, respectievelijk zilver en brons, op het laatste WK in hun leeftijdscategorie.

Dus of Chinese Taipei nou afreist met een getalenteerd universiteitsteam of een ervaren ploeg uit hun Chinese Professional Baseball League (CPBL), het lijkt zeker dat de tijden dat ze steevast als nummer laatst opgeschreven konden worden – net als hun small ball-tactiek – ver achter hen ligt.

Dat er aan technologische ontwikkelingen ook een duistere schaduwzijde zit, bleek wel toen Major League Baseball een paar jaar geleden in grote verlegenheid gebracht werd door het sign stealing-schandaal van de Houston Astros. De kampioen van 2018 zou haar succes namelijk mede te danken hebben gehad aan vals spel. Aan de bond sindsdien dus de taak om de kwaadwillende ploegen voor te blijven in een technologische wapenwedloop.

Sign stealing

Zodra een slagman van de Astros gedurende die triomftocht het slagperk in stapte, spitste hij zijn oren of er vanuit de dugout getrommel op een omgekeerde vuilnisbak te horen was. Indien dat het geval was, kon hij namelijk een off speed pitch verwachten. Een spion in het verre veld had namelijk op dat moment net genoeg tijd gehad om het teken van de catcher richting de heuvel te ontcijferen en door te spelen naar de dugout.

Hoewel de Astros absoluut niet de enige waren die dergelijke tactieken gebruikten – ook de New York Yankees en Boston Red Sox, om er maar twee te noemen, werden er nadrukkelijk mee in verband gebracht – maar het legde de organisatie uit Texas zeker geen windeieren. Of het ze daadwerkelijk de titel bezorgd heeft, kan je nooit met absolute zekerheid zeggen, maar voor veel fans zal er toch een klein asteriskje achter die titel blijven staan.

Waar teams vroeger de gekste capriolen moesten uithalen om eerst de tekens te ontcijferen en deze dan ook nog eens op tijd bij de slagman te krijgen – er zouden zelfs mensen met een scherpschuttersgeweer in de tribune gezeten hebben om via het vizier beter zicht te hebben op de handen van de catcher – is dat tegenwoordig natuurlijk een stuk makkelijker, en vooral sneller, geworden.

PitchCom

Om dit soort praktijken in de toekomst uit te bannen, werd Pitch Com geïntroduceerd. Dit is een systeem waarmee catcher en pitcher met elkaar kunnen communiceren zonder dat het voor anderen mogelijk is mee te luisteren. Dat is in elk geval de bedoeling, want wie weet zijn er inmiddels al slimme hackers bezig om ook in dit communicatiemiddel in te breken.

https://twitter.com/BsblAuthority/status/1511740527250706435

Niet iedereen is hier blij mee. Zo vindt Max Scherzer het allemaal maar onzin. ‘Het stelen van elkaars tekens hoort nou eenmaal bij de sport’, zegt de voormalig pitcher van de Astros. Hij genoot er zelfs van om met zijn catcher manieren te bedenken om de tegenstander te slim af te zijn. De kans dat je eenzelfde antwoord zal krijgen van een pitcher die weggeslagen is door valsspelende Astros lijkt echter klein. In sommige gevallen werden zelfs carrières beïnvloed door dit valsspelen en dus moeten mensen als Scherzer er misschien maar aan wennen dat dit de toekomst van de sport zal zijn.

Als derde ploeg in ons voorstelrondje is het de beurt aan Italië. Die andere Europese honkbalgrootmacht doet alweer voor de zevende keer mee aan de Honkbalweek, maar slaagde er nog nooit in om het toernooi te winnen. Sterker nog, de teams die zij in die eerdere deelnames achter zich hielden zijn op één hand te tellen.

MIKE PIAZZA

De grote blikvanger van de Azzurri is ook deze zomer weer bondscoach Mike Piazza. De Hall of Famer zwaait nu al een aantal jaren de scepter in het land van zijn grootouders en zal hopen de zesde plek van twee jaar geleden te verbeteren. Dat zal hij waarschijnlijk net als in 2022 doen met een mix van spelers uit de Italiaanse competitie en (oud-)Minor Leaguers met Italiaanse wortels.

Vraag is of hij daarbij zal terugvallen op oudere (vaak ook Zuid-Amerikaanse) sterren uit de Serie A of dat hij – net als twee jaar geleden met de destijds nog maar 17-jarige Diego Gergolet – ook de jeugd een kans zal geven.

Die laatste plaats van de vorige editie vertekent overigens wel, want in de groepsfase waren de Zuid-Europeanen nog verrassend goed voor de dag gekomen. Daarin maakten zij het het Koninkrijksteam al zeer lastig (2-1 verlies), terwijl er van zowel Curação als Cuba gewonnen werd. Die laatste ploeg bleek in het duel om de vijfde en zesde plek echter wel weer te sterk.

WORLD BASEBALL CLASSIC

De Italianen en hun espresso-apparaat waren een jaar later op de World Baseball Classic de grote verrassing. In Pool A, waar ze net als op de Honkbalweek het Koninkrijksteam, Cuba én Chinese Taipei troffen, stootte zij als nummer twee door, omdat alleen Cuba minder runs had geïncasseerd. Dat team vol Major Leaguers zal echter een verschil van dag en nacht zijn met de Italiaanse ploeg die komende zomer in Haarlem weer acte de présence zal geven.

De (Amerikaanse) invloed van Mike Piazza op het Italiaanse honkbal begint steeds zichtbaarder te worden. Zo werd de 13-jarige Mathieu Silva, na goede prestaties bij Italië Onder-12, eerder dit jaar de kans om negen maanden een honkbalopleiding te volgen in Amerika. Italië lijkt dus weldegelijk baat te hebben bij haar beroemde boegbeeld, maar of ze daar in deze Honkbalweek al de vruchten van kunnen plukken, valt te bezien.

Inmiddels is het speelschema bekend en weten we dus dat de Italianen, net als op de vorige editie, aan hun Honkbalweek beginnen met een duel tegen het Koninkrijksteam. Dit duel der eeuwige rivalen staat gepland voor de zaterdagavond. De volgende dag wacht een treffen met de Europees kampioen uit Spanje.

Copyright foto: FIBS.IT

In deel 1 van ons drieluik over The Future of Baseball keken we naar nieuwe regels die de sport attractiever moeten maken. In deze aflevering richten we ons vizier op een innovatie die de sport rechtvaardiger moet maken, namelijk het Automated Ball-Strike System – kortweg ABS, maar in de volksmond geregeld ‘robot umps’ genoemd.

Mopperen op de scheidsrechter hoort bij honkbal als ‘peanuts and cracker jacks’, maar misschien is dat binnenkort wel verleden tijd. Major League Baseball is namelijk al jaren bezig met het testen van een geautomatiseerd systeem om slag- en wijdballen te callen en het lijkt een kwestie van tijd voordat we dit systeem ook op het hoogste niveau gaan zien. Wat betekent deze vernieuwing voor de toekomst van de sport?

HAWK-EYE & VAR
In 2006 werd in het tennis het Hawk-Eye-systeem geïntroduceerd. Spelers konden vanaf dat moment per set een aantal challenges inzetten om (in hun ogen verkeerde) beslissingen aan te vechten. In die sport wordt een dergelijk geautomatiseerd systeem dus al bijna twintig jaar toegepast en de reacties zijn over het algemeen positief gebleken.

Dat kunnen we helaas niet zeggen over de vergelijkbare VAR (Video Assistant Referee) in het voetbal. Nog al te vaak gaat het na een speeldag over opmerkelijke beslissingen van de mannen in de container op de stoep van het stadion, maar die zijn dan ook vaak gebaseerd op interpretatie. Wat dat betreft zou het Automated Ball-Strike System in het honkbal meer weg hebben van het in tennis gebruikte Hawk-Eye. Of een pitch door de slagzone ging is immers bij een goed werkend systeem met dezelfde zekerheid vast te stellen als het in of uit zijn van een tennisbal.

CHALLENGES?
Dat ABS er daadwerkelijk komt, lijkt dus zo goed als zeker, alleen de invulling ervan blijft vooralsnog onduidelijk. Gaan alle worpen gecalled worden door deze zogenaamde ‘robot umps’ of wordt de eerste beslissing – net als in tennis – in principe nog genomen door de scheidsrechter achter de plaat en kan deze vervolgens aangevochten worden door een manager, slagman of veldspeler? In dit laatste geval zou er sprake blijven van een tactisch component, want wat zet een manager ermee op het spel en wanneer zet je je challenge in?

Op dit moment is het bij experimenten in de Minor Leagues het geval dat een slagman door middel van een tik op zijn helm mag aangeven dat hij een beslissing aanvecht, terwijl ook een catcher dit kan doen.
https://x.com/FutureSox/status/1774141766733602899?s=20

Het blijft dus nog even gissen wanneer en hoe ABS geïmplementeerd gaat worden, maar dat het op den duur de sport een stuk eerlijker zal gaan maken, lijkt een zekerheidje. Dat scheidsrechterlijke beslissingen minder een rol zullen gaan spelen in de uitkomst van een wedstrijd, zullen de meeste mensen toejuichen, maar stiekem zullen we de woedende tantrums van spelers als Kyle Schwarber toch ook een beetje missen, dus nog één keer om het af te leren:
https://www.youtube.com/watch?v=dzE0LGb6xLw

Nadat we vorige week Europees kampioen Spanje aan jullie hebben voorgesteld, is het nu de beurt aan Team USA. De Amerikanen komen deze editie met een iets jongere ploeg naar Haarlem dan de vorige editie. Maak alvast kennis met de sterren van overmorgen.

Twee jaar geleden werden we verwend met een ijzersterke Amerikaanse selectie. Blikvangers van die lichting waren pitcher Paul Skenes en veldspelers Dylan Crews en Wyatt Langford. Net als hun ploeggenoten Jacob Wilson en Rhett Lowder verdwenen zij tijdens de MLB Draft van 2023 al heel vroeg van het draft-bord. Langford heeft inmiddels gedebuteerd bij regerend kampioen Texas Rangers. Nog geen twee jaar na zijn optreden op de Honkbalweek wordt hij dus al goed genoeg geschat voor het allerhoogste niveau.

JUNIOR COLLEGE
De kans dat de Amerikanen die we komende zomer aan het werk zullen zien in het Pim Mulierstadion ook zo snel die stap zullen maken, lijkt klein. Dit jaar stuurt Team USA namelijk niet het Collegiate National Team, maar het National Junior College Team. Junior college is voor jonge spelers die net van een high school afkomen vaak een tussenstap richting een universiteitsteam. De Amerikaanse selectie zal dit jaar dus iets jonger zijn dan in 2022.

De laatste keer dat een junior college-afvaardiging meedeed aan de Honkbalweek was in 2010. Van die selectie zou uiteindelijk alleen Anthony Bemboom de Major League halen; hij speelde tussen 2019 en 2023 voor de Rays, Angels en Orioles. Momenteel bevindt hij zich in de Minor League bij de Detroit Tigers. Er zijn echter genoeg andere MLB-spelers met een verleden op een junior college. Denk daarbij bijvoorbeeld aan Hall of Famers Trevor Hoffman en Don Sutton, Mets-icoon Howard ‘HoJo’ Johnson en de man met een van de meest beruchte bat flips aller tijden, José Bautista. Tweevoudig All-Star en huidig Miami Marlin Tim Anderson maakte zelfs direct van een junior college de overstap naar een profclub toen hij werd gedraft door de Chicago White Sox.

BRYCE HARPER
Datzelfde gold voor Bryce Harper. De tweevoudig MVP koos ervoor om één seizoen voor een junior college te spelen. Op 17-jarige leeftijd verliet hij namelijk zijn high school in Las Vegas om over te stappen naar het team van College of Southern Nevada, waar hij in 66 wedstrijden maar liefst 31 homeruns sloeg; een aantal dat bijna een verdrievoudiging was van het oude homerunrecord van twaalf. Nadat hij was uitgeroepen tot beste amateurspeler van het land, werd hij in de draft van 2010 als eerste gekozen door de Washington Nationals.

Hoewel de Amerikaanse ploeg in 2024 dus wat jonger zal zijn dan tijdens de laatste editie van de Honkbalweek, en de kans dat er een speler tussenzit van het kaliber van Bryce Harper klein is, kunnen we wel een talentvol Team USA verwachten. Het zijn misschien niet de sterren van morgen, maar mogelijk wel die van overmorgen.

De eerste ploeg die we willen voorstellen, is Honkbalweekdebutant Spanje. Hoewel deze Zuid-Europeanen dus pas voor het eerst afreizen naar Haarlem, kun je dankzij hun vijftien bronzen medailles op het Europees kampioenschap met recht zeggen dat zij al sinds mensenheugenis de best-of-the-rest zijn achter Nederland en Italië.

De laatste jaren lijkt de ploeg van bondscoach Nelson Prada steeds meer in staat de dubbel-hegemonie te doorbreken. De Europese titel van vorige zomer bewijst dat de Spanjaarden zich tegenwoordig zelfs goed kunnen meten met de eeuwige rivalen.

EUROPEES KAMPIOEN

In Tsjechië versloegen de Spanjaarden hun tegenstanders over het algemeen met groot vertoon van macht. Ze sloten de groepsfase af met 36 runs voor en slechts twee tegen. Die lijn werd in de kwartfinale moeiteloos doorgezet met een 18-3 overwinning op Zweden, waarna in de halve eindstrijd het Nederlandse Koninkrijksteam wachtte.

Na een vroege achterstand van 6-1 leek de Spaanse ploeg kansloos voor de eindzege, maar met een knappe comeback draaide de Mediterrane slagploeg alsnog de wedstrijd helemaal om en stond na negen innings een eindstand van 7-6 in hun voordeel op het scorebord. De Britten waren vervolgens in de finale voer voor de kat: 11-2.

LATIJNS-AMERIKAANS TINTJE

Dit succes danken de Spanjaarden vooral aan een groot contingent Zuid- en Midden-Amerikaanse spelers. De selectie bestaat namelijk voor de overgrote meerderheid uit geboren Venezolanen en Dominicanen, aangevuld met een handjevol Cubanen. Het aantal spelers dat in Spanje ter wereld kwam, blijft meestal beperkt tot één of twee man.

Op het EK werd Wander Encarnacion uitgeroepen tot meest waardevolle speler. De 23-jarige derdehonkman is van geboorte Dominicaan, maar speelde tot deze winter zijn hele carrière in Spanje, waar hij uitkwam voor de Tenerife Marlins. Met die ploeg pakte hij afgelopen seizoen de titel, alvorens de overstap te maken naar de Italiaanse competitie, waar hij voor Parma Clima zal gaan spelen.

SPIERBALLENHONKBAL

Andere spelers die indruk maakten op het Europees Kampioenschap waren krachtpatser Omar Hernandez, de geboren Cubaan werd op het EK homerun king en scoorde de meeste runs, de eveneens beresterke Dominicaan Edison Valerio en de Venezolaanse catcher Gabriel Lino. Verder beschikken ze in de Dominicanen Fernando Baez en Rhiner Cruz over een sterk relievers-duo, dat vaak de deur met succes dichtsmijt als de ploeg eenmaal op voorsprong komt.

Verwacht van Spanje dus vooral spierballenhonkbal, zowel vanaf de heuvel als vanuit het slagperk, en als het dubbeltje hun kant op valt kan deze ploeg zomaar hun eerste HWH-editie winnend afsluiten.

De sport die nog steeds weleens liefkozend America’s National Pastime genoemd wordt, verliest al jarenlang steeds meer terrein op sporten als American Football, basketbal en voetbal. Om het tij te keren en de sport sneller, spectaculairder en verrassender te maken voor een jonger publiek werden de laatste jaren verschillende regelwijzigingen getest. In deze eerste aflevering uit een drieluik over The Future of Baseball de drie veranderingen die in 2023 moesten zorgen voor meer actie, meer hits en meer gestolen honken.

PITCH CLOCK

Een honkbalwedstrijd is een dagje uit en de meeste diehard-honkbalfans hebben er geen probleem mee dat een wedstrijd zomaar een uur of drie kan duren, maar wil je nieuwe doelgroepen aanboren, dan zal je ze toch iets meer speeltempo moeten aanbieden. Een plek waar op dat punt winst leek te behalen, was de tijd die pitchers tussen twee worpen namen en dus werd deze begrensd door een zogenaamde pitch clock of pitch timer.

Zonder honklopers mag de werper slechts vijftien seconden nemen voor een volgende pitch, terwijl hij er vijf seconden bij krijgt als er wel iemand op de honken staat. De gevolgen van deze regelwijziging zijn enorm. Wedstrijden duren gemiddeld een half uur korter en er zit duidelijk meer vaart in het spel. Bovendien maakt het ook het stelen van honken aantrekkelijker, maar daarover later meer, want daarvoor heb je eerst honklopers nodig.

GEEN SHIFT MEER

Het alomtegenwoordige gebruik van data heeft de sport overduidelijk veranderd. Aanvallend is men veelvuldiger op zoek naar homeruns, terwijl de verdediging werd dichtgespijkerd met shifts: tot op de centimeter nauwkeurig berekende herpositionering van outfielders en gunstige match-ups. Dit alles zorgde ervoor dat een enorm percentage van de slagbeurten eindigde in één van drie uitkomsten: drie slag, vier wijd of een homerun. De bal kwam, met andere woorden, nog maar mondjesmaat terug het veld in.

Hoe mooi een homerun ook kan zijn, deze ontwikkeling maakte de sport statischer, voorspelbaarder en daardoor saaier. Een deel van de oplossing zou zijn om meer lopers op de honken te krijgen en dus moest het weer lonend worden om voor een honkslag te gaan. Er werd besloten om de shift te verbieden. Vanaf nu dus geen middle infielders meer die zich aan de andere kant van het tweede honk opstellen als uit de data blijkt dat de slagman daar de meeste van zijn klappen naar toe slaat.

Hoewel het aantal homeruns, strikeouts en vrije lopen per wedstrijd juist toenam, zorgde de nieuwe regel wel voor meer honklopers. Als die honklopers nou ook wat avontuurlijker durven te zijn, dan is dat een stuk spectaculairder om naar te kijken en laat daar nou de laatste wijziging die we vandaag gaan bespreken voor zorgen: de grotere honken.

GROTERE HONKEN

Niet dat de honken nu ineens veel groter zijn. Het eerste, tweede en derde honk gaan van 15 naar 18 vierkante inch, terwijl de thuisplaat dezelfde afmetingen behoudt. Het belangrijkste doel van deze verandering is de bescherming van de spelers, want dit geeft zowel de verdediger als de honkloper meer ruimte en dus zullen ze minder vaak in botsing met elkaar komen. In de Minor League werd er al getest met deze nieuwe honken en het aantal blessuregevallen dat door dergelijke botsingen veroorzaakt werd, daalde inderdaad met 13%.

Een bijkomend voordeel ervan is dat het verleidelijker wordt voor honklopers om een steelpoging te ondernemen. Geholpen door het feit dat pitchers nog maar twee pick off-pogingen krijgen, kwamen de honklopers afgelopen seizoen duidelijk een stuk agressiever voor de dag dan in voorgaande seizoenen. Het aantal steelpogingen steeg met 25%, terwijl het slagingspercentage van die pogingen ook significant toenam.

De nieuwe regels hebben dus gedaan wat ze moesten. De sport is sneller, spectaculairder en spannender geworden, maar bovenal is het weer een beetje de sport van weleer geworden.